HISTORIA JAKICH WIELE

                                                                                                                                                                             Głupota pcha do przodu, by być widoczną.
                                                                                                                                                                             Mądrość zostaje w tyle, by widzieć.
                                                                                                                                                                                                                           - Carmen Sylva

Miał 29 lat i wierzył głęboko, że nie musi się szczepić, bo ma wystarczająco młody organizm, nie ma schorzeń podstawowych i jeżeli nawet zachoruje, przejdzie Covida bezobjawowo. Głęboko w to wierzył.

Ale po teście pozytywnym, 10 lipca ubiegłego roku wylądował w szpitalu. Na oddziale covidowym. Potem powie – „pamiętam, że myślałem, że zrobiłbym dosłownie wszystko, żeby przestać się tak czuć.” I jakiś czas potem – „Krążyłem po pokoju z rękami na głowie. Czułem się, jakby moja głowa była pełna szkła. Mój poziom tlenu wynosił 80%, co było horrendalne i ledwo mogłem oddychać. Z każdym oddechem nie wiedziałem, czy to nie będzie mój ostatni oddech.

Pewnego dnia do Henrego, na salę przyszedł lekarz i powiedział, że przyszli dziennikarze z BBC i chcą z nim przeprowadzić wywiad. Henry zgodził się i opowiedział dziennikarzom o swojej chorobie, o braku tlenu, o strachu, o tym, że już się czuł „jakbym prawie umarł”. W czasie tego wywiadu, mówiąc do kamery, zachęcał innych, jemu podobnie myślących do tego, aby szczepili się jak najszybciej.  Był w tym wywiadzie elokwentny i przekonujący. To zapewne te cechy spowodowały, że niedługo potem spadło na niego nieszczęście. Ale po kolei.

W okolicach świąt Henry żartował na swoim profilu (Instagram), że jest nagradzanym „aktorem kryzysowym” – aktorem, który zostaje zatrudniony do odegrania tragedii. Ten żart polegał na tym, jak potem uzasadniał to Henry, że lekceważył fałszywe twierdzenia, które sugerowały, że jego doświadczenie z Covidem nie było prawdziwe. Dodał, że teoretyk spiskowy (antyszczepionkowiec) wziął jego sarkazm za przyznanie się do winy, że naprawdę był aktorem kryzysowym.  

I zaczęło się, lawina runęła – film szybko został rozpowszechniony na niezliczonej liczbie kont antyszczepionkowych w różnych portalach społecznościowych.

Co na to Hary? Co godzinę o około 1 tys. informacji przybywało na moich platformach społecznościowych – powie później. Około 30 – 40% z nich, to teoretycy spiskowi – antyszczepionkowcy. Mówią, że żałują, że nie umarłem, że podepczą mi twarz jak mnie spotkają na ulicy.  Wiele osób zadzwoniło do mnie, nazywając mnie idiotą i obrzucając mnie obelgami i przekleństwami.

„Najpierw wydawało mi się, że robi to cały kraj, ale szybko zdałem sobie sprawę, że jest to mała grupa bardzo głośnych idiotów, którzy tą narracją rozpowszechniają. Nie mam na myśli tylko antyszczepionkowców, kiedy to mówię, ponieważ niektórzy antyszczepionkowcy mogą mieć uzasadnione powody. Moja irytacja i moje uwagi są skierowane do tych ludzi, którzy chcą podzielić się plotką, że naprawdę jestem aktorem kryzysowym”.

„Chociaż nie jest milo być odbiorcą tak nikczemnych nadużyć, nie pozwoliłem, by jakakolwiek negatywna informacja mnie głębiej dotknęła” – powiedział jeszcze. „Cieszę się, że to mnie, a nie innym ludziom się zdarzyło, bo ja mam naprawdę grubą skórę. (…) Tylko dlatego, że żartowałem na swoim profilu, że jestem wynagradzanym aktorem kryzysowym, teoretycy spisku uznali to za przyznanie się do winy.”

„Dziwne jest to, że moje zdjęcie wrzuca się razem z dołączonymi do niego kłamstwami. Ogólnie rzecz biorąc, doświadczenie moje było absurdalne, bo kto poświęca swój czas, aby znęcać się na kimś, kto właśnie wyszedł ze szpitala?”

"Nawet jeśli widzę zabawną tego stronę, nie jest miło być maltretowanym przez ludzi, ale nie są to ludzie, z którymi chciałbym zawierać znajomości. Gdyby było inaczej, gdyby to naukowcy i wirusolodzy oraz inni ważni i inteligentni ludzie mnie nienawidzili, wtedy mogłaby to być inna historia."

Kiedy po przeszło tygodniu od pierwszej emisji wywiadu z Henrym, BBC opublikowała go po raz drugi, Henry powiedział, że otrzymywał kilkaset interakcji na swoich kontach w mediach społecznościowych – co kilka minut.

Ot, takie to uroki mediów społecznościowych. I głupoty.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                  Źródła:
 - bbc.com
- walesonline.co.uk

Ps. Naukowcy zajmujący się zdrowiem i medycyną określili szczepienia jako jedno z dziesięciu największych osiągnięć zdrowia publicznego w XX wieku.  Jednak sprzeciw wobec szczepień istniał tak długo, jak same szczepienia. A ja od siebie dodam jeszcze, że głupota ludzka istnieje tak długo jak istnienie ludzkości.